...Bir İhvan Sofrasıdır AŞK..

[Mavi]

BİR İHVAN SOFRASIDIR AŞK-1



Bakışları sen olan, yeni bir dünya kur gözlerinde.
Sorularla cevapları düşman olmayan birbirine...
Mümkünse bir zaman ayarla, varsın yine duygularım yenilsin.
Yeter ki zaman hep seni göstersin...

Uzaklığın...
Dokunamadığım tenin, ellerin...
Özlemlerimi çekilmez hale getiriyorsa
Ve ben gözyaşlarıma, yürek acılarıma sarılıp
Kendi iç boranlarımda boğuluyorsam...
Ağlayamıyorsam...
Şafağın kızıllığında süzülen ışıklar
Hüznün yontusundan nasırlaşan kalbime vurup, orada parlıyorsa...
Sanma ki içim acımıyor biriciğim

Sözcüklerden saçılan cam parçacıkları saplandı yüreğime...
Susuyorsun...
Yüreğimden akan kanlar dinsin diye..
Gidişlere sırtını dayadı aşklar.
Göz pınarlarım kurudu...
Ağlayamıyorum...
Vedaya kinleri var...

Grup vakti boynunu eğiyor da ,
Yalvarıyor dili olmasa da sevdaya...
Gönüller ayrılık magmasında erimesinler diye...
Sabahlara tutunan yalnız bir çiy tanesi,
Titrerken gül yaprağında...
Bülbüller yok olmuş...
Baharı kaybolmuş sevgililer gibi...
Çaresiz ve tarumar...
Hani her yüreğin bir yarası vardır ya ömrünce...
Unutmaya yüz tutmadığı...
Hani, gecelerde kabus, gündüzlerde hançer...
Dağlanan vicdanlar dayanamayınca
Acıyla pişmanlıklara gömerlerde kendilerini,
Bir daha sevmezler ya...
Sen sev biriciğim...
Ama, bu sefer sakın kırma, sakın yıkma...
Tavus kuşu kanadına simgelenmiş gururu...
Bembeyaz pamuklara sar da incinmesin.
Ayrılık ateşini yak da üşümesin...
Değermiydi bir damlacık sevgi için
Yaşam boyu acı şerbetlere talip olmaya...
Ahhhh biriciğim, kirpiklerime saklandı gözyaşlarım...
Vedaya kinleri var...
Akmıyorlar.

Bakışları sen olan, yeni bir dünya kur gözlerinde...
Sorularla cevapları düşman olmayan birbirine..
Mümkünse bir zaman ayarla,
Varsın yine yanıltan düşler, körolası yüreğim yenilsin...
Yeter ki zaman hep seni göstersin.

An geldiğinde,
Kapım vedaya açıldığında
Ve içimden seni yaşamın kollarına dökmek gelmiyorsa
Ağlayamıyorsam,
Ben bu zamanın avuttuğu çocuk olayım..
Kirpiklerime saklandı gözyaşlarım, damla damla içime akıyor..
Vedaya kinleri var...
Dışarı akamıyorlar





BİR İHVAN SOFRASIDIR AŞK-2




Biz tutsak iki kuş gibiyiz.
Aynı kafeslerde, aynı enleminde dünyanın...
Yanyanayız..
Tüm umutlar kanatlarda kalmış...
Nice geceleri çırpınmadayız.
Lakin kurtulmak için ne sende cesaret,
Ne bende kuvvet var bize destek.
Yazgı ağlarını örmüş bi kere...
Çaresiziz...
Çaresiz katlanmak gerek.

Yazının, sözün, her şeyin hızı kayboluyor sen varken..
Hüzün yumakları yüreğimde senin için örülüyor...
Sen tutuyorsun yağmur bulutları gibi görebilme sınırlarımı...
Gökyüzünün aşk içre gözyaşıdır dökülen...
Senin o saf, o sedef ve bembeyaz aynana...
Çünkü sen bitirilemeyen bir şiirisin yüreğimin...


Ah sevgili !
Maviler yeşile öyle teğet ki,
Açmış kanayan kalbin yarası, kırmızı güllerin dikenli dallarında...
Bazan renkler gibi keskin bakışlar,
Bazan enginlerin sonsuzluğu gözlerinde...

Bir beyaz çizgiden, bir mavi yeşil kuşatmayla anılar,
Tomur tomur doğan güne çıkıyor...
Cemereler ve sabah esintileri ilkbaharı dal uçlarına taşımakla uğraşırken,
Binbir gece masallarından bin renkli düşlerde devinen aşkın
Ve yazamadığım şiir deviniyor...

Bu bir ihvan sofrasıdır sevgili...
Tadına varana ne mutlu






BİR İHVAN SOFRASIDIR AŞK-3




Sevgili sen şiirsin, şiirlerin en güzeli.
Yaz aylarında dağ başlarını tutan ışıklı duman gibi sade ve güzelsin...
Gözlerin yeni parlayan yıldızları anımsatıyor...
Ürkek ve çekingen adımlarla gecelerde salınan...
Okumak seni bir renk çağlayanı içinde mümkündür..
Sedef beyazlığa atılan imza, ipince bir şiir gibisin....

Halbuki;

''' Ben isterdim ki, beni ve seni de
Bu kapkara sevdanın kutsal ateşi yaksın
Cenneti de dünyada buldum, cehennemi de
Beni yıllarca yaktın, daha mı yakacaksın '''

diyen bir ozanın deyişince,
Akşamlı zamanlarda dal ucu esintisi, yaprak yeşili ve çam kozakları...
En karanlık ve ayrılık akşamının dağ ucu sofrasında,
Sen bir portakal dilimi gibisin...
Güzelliğin, tatlılığın bu ihvan sofrasının en güzel ikramı...

'''Pembe bir gül gibi giysilerinden sıyrıl çık
Saçların omuzlarındam dalga dalga aksın
Sonra seyret kendini aynada açık saçık
Bunca neden sevildiğini anlayacaksın '''

Ne güzel duruyorsun akşamın izdüşümünde...
Sen şiirsin bengisu aralıksız dizler içinde...
Gözyaşlarıyla yazılan yanık bir ses senin adını fısıldıyor...
Günler geçip gidiyor kuruyan ırmaklarda...
Ve bir saksıda iki el, geceye tırmanıyor...
Şiirin devam ediyor can çiçeğim, çükü sen şiirsin...

Bir yönde dal açan erik çiçekleri
Bir özge yönde yaprak yaprak dökülen hüzün...
Ahh! sevgili, bir anda akla gelen masallar gibisin.
Seni düşünmek insanı mutlu ediyor
Boğucu sıcağında ve temmuz akşamlarında